-
1 turn
[təːn] 1. n( rotation) obrót m; ( in road) zakręt m; ( change) zmiana f; ( chance) kolej f; ( performance) występ m; ( inf) ( of illness) napad m2. vthandle przekręcać (przekręcić perf); key przekręcać (przekręcić perf), obracać (obrócić perf); steak, page przewracać (przewrócić perf); wood, metal toczyć3. vi( rotate) obracać się (obrócić się perf); ( change direction) skręcać (skręcić perf); ( face in different direction) odwracać się (odwrócić się perf); milk kwaśnieć (skwaśnieć perf)it gave me quite a turn ( inf) — to mnie nieźle zaszokowało (inf)
"no left turn" — "zakaz skrętu w lewo"
in turn — ( in succession) po kolei; (indicating consequence, cause etc) z kolei
to take turns (at) — zmieniać się (zmienić się perf) (przy +loc)
at the turn of the century — u schyłku wieku, na przełomie wieków
to take a turn for the worse — przybierać (przybrać perf) zły obrót
his health/he has taken a turn for the worse — jego stan pogorszył się, pogorszyło mu się (inf)
Phrasal Verbs:- turn in- turn off- turn on- turn out- turn up* * *[tə:n] 1. verb1) (to (make something) move or go round; to revolve: The wheels turned; He turned the handle.) obracać (się)2) (to face or go in another direction: He turned and walked away; She turned towards him.) obrócić się3) (to change direction: The road turned to the left.) skręcić4) (to direct; to aim or point: He turned his attention to his work.) zwrócić5) (to go round: They turned the corner.) objechać, obejść6) (to (cause something to) become or change to: You can't turn lead into gold; At what temperature does water turn into ice?) obrócić (się), przemieniać (się)7) (to (cause to) change colour to: Her hair turned white; The shock turned his hair white.) stać się, zmienić kolor na2. noun1) (an act of turning: He gave the handle a turn.) obrót2) (a winding or coil: There are eighty turns of wire on this aerial.) zwój3) ((also turning) a point where one can change direction, eg where one road joins another: Take the third turn(ing) on/to the left.) zakręt4) (one's chance or duty (to do, have etc something shared by several people): It's your turn to choose a record; You'll have to wait your turn in the bathroom.) kolej5) (one of a series of short circus or variety acts, or the person or persons who perform it: The show opened with a comedy turn.) numer•- turnover
- turnstile
- turntable
- turn-up
- by turns
- do someone a good turn
- do a good turn
- in turn
- by turns
- out of turn
- speak out of turn
- take a turn for the better
- worse
- take turns
- turn a blind eye
- turn against
- turn away
- turn back
- turn down
- turn in
- turn loose
- turn off
- turn on
- turn out
- turn over
- turn up
См. также в других словарях:
niepowodzenie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm. D. niepowodzenieeń {{/stl 8}}{{stl 7}} niepomyślne zakończenie jakiegoś przedsięwzięcia, niekorzystny obrót spraw; coś, co się nie powiodło; brak powodzenia; porażka : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zrażać się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
porażka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. porażkażce; lm D. porażkażek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przegrana w bitwie, w zawodach sportowych : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ciężka, dotkliwa porażka. Doznać, uniknąć porażki.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sprawa — ż IV, CMs. sprawawie; lm D. spraw 1. «okoliczności, które stanowią wyodrębniony przedmiot czyjegoś zainteresowania, obchodzą kogoś, są ważne dla kogoś; fakt, wydarzenie» Sprawy bytowe, socjalne, polityczne, zawodowe. Pokierować sprawą. Chodzić… … Słownik języka polskiego
dobry — 1. iron. Dobry wujek, wujaszek «osoba pobłażliwa, życzliwa, niestawiająca innym wysokich wymagań»: (...) każdy jechał w teren jak dobry wujaszek i coś tam dawał poza resortem pracy i płacy, bez żadnego planu, a że przez to system płac się… … Słownik frazeologiczny
dzienny — dziennynni 1. «dotyczący okresu od wschodu do zachodu słońca» Dzienny pociąg. Dzienne połączenie. Światło dzienne. Bielizna dzienna. Stróż dzienny. Szkoła dzienna. ∆ Rozkaz dzienny «rozkaz dowódcy do wojsk wydany z powodu jakiejś uroczystości lub … Słownik języka polskiego
niepowodzenie — n I; lm D. niepowodzeniedzeń «brak powodzenia, nieudane przedsięwzięcie, niepomyślny bieg spraw, obrót rzeczy; porażka, klęska» Niepowodzenia szkolne, życiowe. Doznać w czymś niepowodzenia. Nie zrażać się niepowodzeniem … Słownik języka polskiego
rzecz — ż VI, DCMs. y; lm MD. y 1. «przedmiot materialny, często w przeciwstawieniu do istoty żywej» Cenne, kosztowne, wartościowe rzeczy. Rzeczy powszedniego użytku. Rejestrować świat rzeczy i istot żywych. 2. zwykle w lm «przedmioty materialne, takie… … Słownik języka polskiego
